Corona verhaaltjes: Vlaamse politici, vrolijke virologen en vliegende hemisferisten

Oh förnuftig Sverige, klinkt dit niet mooi? De klanken vibreren in m’n keelgat als een sussende melodie. Oh verstandig Zweden. Sedert enkele weken heb ik een nog grotere voorliefde voor Zweden ontwikkeld dan reeds het geval was.

Oh förnuftig Zweden, ik verzwijg het niet langer. Ik benijd jullie aanpak van de coronacrisis. Gezellig samen op een terrasje, een babbeltje, drankje en knuffeltje.  Als echte teamplayers gaan jullie voor de enige echte groepsimmuniteit. Jullie kijken naar ons met een blik van ongeloof, al knabbelend aan jullie knäckebröd met gerookte haring, al smikkelend van jullie kötbullar en al vechtend voor jullie vrouwenrechten. Zweden is vanaf vandaag officieel het walhalla van m’n dromen.

Uit sympathie en om me toch enigszins de illusie te geven van Zweedse verbondenheid verwen ik me elke avond met een stukje knäckebröd en kaas en waag ik me aan enkele leuke verhaaltjes.

Helaas, Zweedse verhalen vallen niet bepaald in goede aarde bij onze Vlaamse politici en vrolijke virologen (ok, de virologen ogen niet vrolijk maar de alliteratie klinkt wel mooi).

Maar wees gewaarschuwd beste lezers, de verhalen die onze puike top-politici en virologen vertellen voor het slapengaan zijn minstens even gek voor woorden. 

Laten we beginnen bij onze opperverteller, Wouter Beke: ‘Niemand zal de woonzorcentra betreden, over m’n vege lijf.’

Vol trots dwaalt z’n blik even af naar z’n afgetrainde torso.

Ja mensen, Wouter Beke en zelfkennis, ‘t is niet om over naar huis te schrijven.

Naglunderend over zijn imaginaire gespierde torso herhaalt hij trots zijn woorden. Hij wordt daar en dan, ter plekke, de beschermer van de ouden van dagen en zwakkeren van geest en/of gezondheid in onze samenleving.

Ik kijk effe beduusd. Weten onze wetenschappers het dan niet goed meer? Zijn zij verward? Moeten ze hun superheldencape doorgeven aan meneer Beke? Het lijkt wel zo dus voorwaar, schare rechtschapen wetenschappers, uw glorietijd lijkt voorbijgestreefd door een edel stripfiguur op een queeste.

Het is dus een feit, geen bezoek aan woonzorgcentra. Ik geef het toe: onze denkbeeldige superheld lijkt een punt te hebben. Het is toch een beetje de kat bij de melk zetten om mogelijke besmetters de risicogroep bij uitstek te laten belagen. Aan de andere kant lijkt het ook onmenselijk; mensen die misschien nog maar een jaartje of zo te gaan hebben in eenzaamheid isoleren, ver weg van hun geliefden en familie. Het is moeilijk te voorspellen naar welke kant de balans zal doorslaan. Oudjes die eenzaam de pijp uit gaan door corona of oudjes die eenzaam de pijp uitgaan door solitude, want mensen, een overdosis solitaire spelen is een vorm van langzame zelfmoord. Als psychotherapeute vrees ik vooral dat het desolaat doorploeteren van de laatste levensweken/maanden een mensonwaardig en ondraaglijk verdict is.

Eigenlijk begrijp het nut van deze complete lock-down niet helemaal.  Ja, het kan erger, maken politici ons bang. Houdt het volk onder controle door angst en dreiging. Niet echt m’n ding. Zodra politici als een boze kabouter Plop belerend met de vingertjes beginnen te wijzen, gaan m’n haren rechtop staan en besluipt me een onbehaaglijk gevoel.

Als we met z’n allen massaal contact vermijden, krijgen we nooit groepsimmuniteit en blijft deze situatie jaren aanmodderen.

Beste politici, ik heb voorwaar een plan.

Laten we de werklozen aan het werk zetten en de inventiefste ontwerpers optrommelen. We creëren met vereende krachten een gigantische hemisfeer waarin we alle oudjes/zwakkeren/zieken/terminalen enz. droppen. Uiteraard ontwikkelen ze hun eigen agricultuur, zeemanscultuur, bingocultuur en virusvrije werpcultuur.  Dat laatste gaat als volgt: dagelijks werpen we kötbullar en zoute haring en crackers naar wens. Dit gebeurt door doelgericht voeding door een opening bovenop de hemisfeer te mikken. Door de kracht van de verplaatsing wordt het voedsel van mogelijke virussen ontdaan en bovendien biedt het goedkoop entertainment voor zowel de werpers als de verworpenen. (oeps, dat laatste klinkt niet koosjer; laten we hen de hemisferisten noemen)

Bovendien worden de verworpen…euhm… hemisferisten regelmatig vergast op verhaaltjes voor het slapengaan door onze enige echte verteller van dienst, Wouter Beke himself, met spectaculaire superact: het rollen van z’n denkbeeldige sixpack. De gezonde en niet corona-vrezende mensen onder ons kunnen de economie draaiende houden, werken, socializen, terrasjes doen, restaurantjes bezoeken, cremeglacekes eten… (ja ik ben nu eenmaal een Bourgondiër; eten is leven) en groepsimmuniteit opbouwen. Zet massaal in op testen en laat iedereen die immuun, gezond en buiten de risicocategorie valt de maatschappij en de bejaardenballen draaiende houden…we kunnen ze zelfs laten zweven in de lucht, alle contact met de aarde vermijdend en individuele hamsterballetjes aanwenden om te gaan zwaaien…

Mijn mijmeringen over reusachtige zwevende hemisferen, worden bruusk onderbroken door mr. Steven Van Gucht.

Voormalig superheld neemt plaats tegenover Wim de Vilder.

Fronsend vraagt de laatste: ‘Waarom doen we het in België toch zo slecht? Zoveel doden in de woonzorgcentra en omstreken, wat doen we fout?’

Mijnheer van Gucht bloost, schuifelt even ongemakkelijk heen en weer en produceert een zenuwachtig kuchje. Wim deinst defensief naar achteren want je weet maar nooit in tijden van corona. 

Abuselijk voor coronaverspreider gehouden worden, is natuurlijk niet wat Steven wil. Hij besluit dan maar op te biechten.

‘ONZE CIJFERS TONEN NIET DE BEVESTIGDE MAAR OOK DE VERMOEDELIJKE GEVALLEN AAN!’ Onze vrolijke viroloog, die nooit echt vrolijk lijkt, tovert eindelijk de aap uit de mouw – neen, ik heb het even niet over Beke, hoewel ik de verwarring begrijp. Ditmaal heb ik het over een spreekwoordelijke aap. Mijnheer de viroloog bleek virtuoos rond de pot te kunnen draaien maar je weet wat ik altijd zeg: eens de aap uit de mouw komt de waarheid gauw….

Wim kijkt verbouwereerd. Niet omdat Wim een man is die snel verlegen zit voor woorden, volgens mij was hij oprecht verrast.

‘Maar dat is niet erg hoor meneer De Vilder,’ verklaart Van Gucht zichzelf nader. ‘We doen dit om het helder en duidelijk te houden. Waarom moeilijk als ’t makkelijk kan. Amper 3% van de coronadoden in de woonzorgcentra die we dagelijks met veel tamtam aankondigen op het journaal zijn werkelijk bevestigde gevallen maar ach, dat is een detail en je weet wat ze zeggen, the devil is in the detail hé en we moeten het niet te moeilijk maken voor de bevolking.’

Beste lezers, laten we een experiment uitvoeren en een kijkje nemen in de donkere krochten van deze niet zo vrolijke viroloog.

Zijn brein denkt als volgt: ‘We rapporteren elke dag een fors aantal corona-doden maar waarom exacte cijfers? Wij heren wetenschappers weten wel hoe het zit. Waarom onze kennis en wetenschap delen met het gepeupel? Waarom accuraat rapporteren? Waarom de werkelijke cijfers naar buiten brengen? Knowledge is power and I’m the devil! mwhahahaaaa. We strooien een beetje in het rond met geloofwaardige statistieken die schijnbaar een duidelijk beeld geven naar de bevolking toe en we overdrijven een beetje, anders snappen ze het belang niet van dit alles. Het is tenslotte gepeupel.  

En ach ja, ik mag zeker niet vergeten aan Wim te vermelden dat de tijd aanbreekt om jacht te maken op een vlijtig vrouwtje dat hem van mondmaskertjes kan voorzien.’

Die laatste opmerking maakt het me nog moeilijker sympathie op te wekken voor meneer Van Gucht. Ja, ik weet het, je kan het ze niet kwalijk nemen, onze wetenschappers die een beetje afgezonderd leven in stoffige laboratoria; deze wereldvreemde sujetten die vrouwen als exotische schepsels beschouwen, levend op een planeet ergens far-far-away, zachtjes neuriënd en samen badend tot ze geuren naar lelietjes van dalen, om daarna extatisch achter de stikmachientjes plaats te nemen en alzo de mannelijke populatie van mondmaskertjes voorzien.

Neen, stop, ik wil niet verdwalen in de vreemde fantasiewereld van welbepaalde wetenschappers.

Ach, alle gekheid op een stokje, ik weet het wel. Onze brave Steven Van Gucht is waarschijnlijk een zeer goed en betrouwbaar man, maar het vertelt ons wel dat vooroordelen en denkpatronen onbewust en diepgeworteld zitten in ons allen. Zelf vrome virologen maken zich schuldig aan genderstereotypering. En foefelen met feiten. Want een kat is een kat, en een vastgesteld corona-overlijden is een vastgesteld corona-overlijden. Een bejaarde die tijdens het uitblazen van z’n laatste ademsreutel een kuchje produceert, is geen bevestigd geval. Het is wetenschappelijk niet correct deze in de statistieken aan te duiden als ‘corona-overlijden’.

Maar ja, kan je denken, sprookjes zijn van alle tijden en elk leider gebruikt halve waarheden en vreemde tactieken om de touwtjes in handen te houden.

Misschien is er wel een snood complot van ongeziene omvang aan de gang om de cijfers omhoog te helpen? Waarom mag de gazettenwinkel om de hoek wel open en de bloemenwinkel of kapper niet? Dat is heel eenvoudig.

Roken en corona: nefaste combinatie. Maar alle rokers worden naar de krantenwinkel gelokt en inderdaad, wie leest de dag van vandaag nog papieren dagbladen? Juist, bejaarden! Broeihaarden voor de zwakkeren onder ons. Een echte schande is het!

En wie van ons is het best beschermd tegen corona? Inderdaad, de jonge en gezonde zieltjes dus: sluit ze thuis op en laat ze angsten, neurosen en leerachterstand ontwikkelen zodat de volgende generatie politici en wetenschappers blijft foefelen met feiten.

Ach het is zo leuk, complottheorietjes verzinnen. Wat moet een mens anders, ten tijde van corona zonder de uitvinding van zwevende hemisferen.

Een dag later nestel ik me met m’n knäckebrödje in de zetel en stem af op het journaal. Annelies Van Herck vertelt met uitgestreken tronie: ‘Opnieuw stierven de afgelopen 24 uur 230 mensen aan Corona, 154 in de woonzorgcentra en 76 in de ziekenhuizen.’

Neeeeeen, hebben we dan niets geleerd Annelies? Het wordt tijd dat je m’n blogjes leest. Enkel 3% in woonzorgcentra zijn bevestigde gevallen. 3% van 154 is = 4,62 + 76 = 80,62 en laten we wild wezen en naar boven afronden. Dus herhaal met mij Annelies: vandaag werden 81 bevestigde corona-overlijdens vastgesteld. Just is just, en the devil is in the detail beste wetenschappers en politici, dit zouden jullie toch boven alles en iedereen moeten beseffen.